حفظ و نگهداری دندان های شیری بسیار مهم و اساسی می‌باشد. برخلاف باورهای عامه دندان های شیری بسیار ارزشمند می‌باشند و تا زمانی که ریشه هایشان تحلیل نرفته و لق نشده باشد باید در دهان باقی بمانند و تا زمان رویش دندان های دایمی حضورشان در دهان بسیار لازم است. دندان های قدامی دایمی از شش سالگی شروع به رویش می‌کنند اما دندان های خلفی دایمی حدود ۹ تا ۱۲ سالگی جایگزین دندان های آسیایی بزرگ شیری میشوند.
اگر کودکی در سنین پایین تر از رویش دندان های دایمی دندان های شیری را از دست بدهد دچار چرخش و بهم خوردن ردیف دندان های دایمی خواهد شد و نیاز به درمان های پیشرفته تر و طولانی تر ارتودنسی خواهد داشت.

استفاده از پلاک های متحرک ارتودنسی که از سنین ۸ تا ۱۱ سالگی توصیه میشود برای اصلاح مشکلات و نامرتبی های دندان های دایمی و اصلاح ناهنجاری ها و تنگی های قوس فکی و رفع عادات بد (انگشت مکیدن، مکیدن زبان ...) بسیار مهم می‌باشند و جز درمان ارتودنسی پیشگیری به حساب می آیند.

این نوع درمان ها باعث میشود حتی اگر در سنین بالاتر ارتودنسی ثابت مورد نیاز باشد طول درمان کوتاهتر شود و در بعضی موارد نیاز به جراحی های فک را نیز از بین ببرد.