خانم ها در سنین باروری و قبل از بارداری بهتر است چکاب های مرتب دندانپزشکی داشته باشند و از سلامت دهان و دندان های خود اطمینان پیدا کنند بعد اقدام به بارداری نمایند.اگرچه گاها موارد بارداری نا خواسته پیش می آید که با هماهنگی دندانپزشک مربوطه , درمان ها طی سه ماهه دوم بارداری قابل انجام است و در موارد اورژانس می توان بعضی درمان هارا در ماه های اول و حتی آخر انجام داد. به هیچ عنوان به مادر باردار توصیه نمی شود درد و استرس ناشی ازآن را تحمل کند,چرا که درد و عفونت ناشی از آن برای جنین بسیار آسیب زا تر ازدرمان دندانپزشکی خواهد بود.
عدم رعایت دقیق بهداشت,مسواک نزدن نواحی خلفی و استفاده نکردن از نخ دندان به دلیل تهوع دوران بارداری و برگشت اسید معده طی این دوران از عوامل مستعد کننده پوسیدگی در این مدت هستند,هرچند استفاده از مواد غذایی شیرین , چسبناک و گاها ترد و شکننده و عادات غذایی خاص هم تاثیر به سزایی در تخریب دندان ها دارند.
به دلیل تغییرات هورمونی دوران بارداری لثه ها متورم و خونریزی دهنده خواهند شد و نیاز به جرمگیری و برداشتن رسوبات طوق دندان ها الزامی می باشد.با انجام جرمگیری و تمیز کردن دبری ها و جرم ها انجام عمل مسواک زدن و حذف پلاک موثرتر خواهد بود و التهاب لثه حذف خواهد شد و خونریزی ناشی از مسواک زدن به حداقل می رسد.در سنین بلوغ نیز به دلیل تغییرات هورمونی,پرخونی لثه و التهابات ناشی از آن را داریم که درمان های لثه و استفاده از مسواک های نرم و روش دقیق استفاده از آن توصیه می شود.
مادرانی که به بهداشت دهان خود اهمیت می دهند نوزادانشان نیز از نظر سلامت دهان و دندان ایمن تر هستند چون این میکروب های مضر از مادر به آنها منتقل نخواهد شد.(چه از نظر محیطی و استفاده از قاشق مشترک وآلودگی با بزاق مادر و چه از نظر زمینه ارثی و ژنتیک)
پس با رعایت دقیق مسائل بهداشتی و معاینات مرتب به دندانپزشک(حداقل هر 6 ماه یکبار) می توانیم مشکل پوسیدگی و ناراحتی لثه را که گاها عنوان می شود که خانوادگی و ارثی است کنترل کنیم.صد البته استفاده از تغذیه سالم,میوه ها,تنقلات و خشکبار بجای مواد چسبنده به دندان ها وشیرینی جات در کنترل اسیدی بودن بزاق کمک بسیاری می کند تا در حفظ سلامتی خود موثرتر عمل کنیم.
